Hoepelrok

Dat het Corona-crisis is, heeft iedereen geweten. Mondmaskers komen in het straatbeeld, en daar speelt de mode-industrie op in. Hier en daar zien we kledij met een bijhorende mondmasker. Het bijhorende kledingstuk is medisch nuttig. Het beschermd ons tegen corona.
Lang niet alle kledingstukken beschermden ons, velen waren zelfs levensgevaarlijk zoals de hoepelrok.

Prinses Charlotte van België

Een hoepelrok wordt gemaakt van een kooiconstructie met soepel staal, die bovenaan de kooi smal is en onderaan breder word. Deze variant is een veel lichtere, de voorafgaande hoepelrok werd gemaakt van veel stof en tulle. De diameter van een hoepelrok heeft verschillende maten dat kan van 0.5 m tot 1.5 m gaan.
De hoepelrok kwam pas in de mode nadat Eugénie de Montijo, de vrouw van keizer Napoleon III, het droeg om haar zwangerschap te verbergen.

Eugénie de Montijo

De rok is alles behalve handig, het zorgt voor veel kwetsuren en gevaarlijke omstandigheden.

Zoals vroeger.

Als de vrouwen langs straat liepen op het voetpad, was er geen plaats meer voor tegenliggers. De tegenliggers moesten dan op de baan lopen om door te kunnen.

Vrouwen die trappen moesten trotseren, hadden het niet gemakkelijk. Ze hielden hun jurk omhoog en het was écht niet de mode om met blote onderbenen te lopen. Als ze geluk hadden waren er geen ondeugende mannen die van beneden onder de rok konden kijken.

Nu denk je waarschijnlijk: "Amai, die hoepelrok is zo gevaarlijk niet."
Lees maar verder.

Op 8 december 1863 in de kerk Iglesia de la Compania ontstond er een grote brand met de gruwelijke gevolgen nadien.
Omdat de hoepelrokken zo breed spoorden, hadden velen niet door dat ze te dicht bij een haard, olielamp of kaarsen stonden.

In die kerk gebeurde het zelfde.

Er waren 3 000 mensen aanwezig in die kerk, er was een dienst ter ere van Maria. De kerk was mooi versierd met bloemen gordijnen en kaarsen. Omdat een gelegenheid was, hadden vrijwel alle vrouwen een grote mooie hoepelrok aan tot dat er een vrouw iets te dicht bij een kaars kwam te staan.

Nog niet veel later stond het altaar in lichterlaaie. Er ontstond paniek want er was maar 1 uitgang. Alle aanwezigen repten zich naar de uitgang. Jammer genoeg haakten de hoepelrokken in elkaar waardoor ze allemaal als ratten in de val zaten. Er ontstond nog meer paniek. Mannen probeerden de vrouwen te redden, hun armen werden letterlijk van het lijf getrokken. Uiteindelijk overleefde het maar 1/3. Binnen in de kerk zag je verkoolde lichamen alsook lijken met schroeiplek. Ze lagen met hun armen richting de uitgang en ook hun blikken keken de uitgang uit.
Hun laatste strijd stond te lezen in hun ogen.

Er gebeurden nog gruwelijke dingen met deze monsters van rokken.

In 1930 werd er ons nog eens aan herinnerd hoe gevaarlijk die rokken waren. De 20-jarige actrice Anita Foy nam heel even pauze en stond niets vermoedend tegen een elektrische kachel. Haar rok stond in lichterlaaie, ze schreeuwde het uit van de pijn. Ze hebben haar nog kunnen redden door haar rok te blussen maar door de shock is ze toch gestorven.